گروه فرهنگی «سراج24»- مرتضی اسماعیل دوست: فیلم هولوکاستی «پسر شائول» در لیست اعلام شده ابتدایی از سوی آکادمی علوم و هنرهای سینمایی به عنوان یکی از 9 فیلم برگزیده اسکار می باشد و این در حالی است که بسیاری از فیلم های ارزنده سینمایی در سال 2015 به عنوان آثاری غیر انگلیسی زبان جایی در لیست اسکار ندارند. مساله ای که اعتراض نشریه خودی! «گاردین» را هم در بر داشت و باز هم شائبه دستوری بودن جایزه اسکار را به حقیقت تبدیل کرد. چرا که اگر از جنبه های فنی و براساس نگاه جشنواره‌های هنری مانند ونیز و کن هم به این مساله بپردازیم، عدم حضور فیلم سوئدی زبان «کبوتری برای تأمل در باب هستی روی شاخه نشست» به عنوان برنده شیر طلایی ونیز و نیز برنده جشنواره کن شگفت آور است. همان فیلم تایوانی «آدمکش» به کارگردانی هو شیائوشن که یکی از بحث برانگیزترین آثار سینمایی در سال 2015 بوده و در نظرسنجی نشریه معتبر سینمایی سایت اند ساوند به عنوان بهترین فیلم امسال برگزیده شد. این عدم توجه به قابلیت های سینمایی آثار برگرفته از نگاه سیاست ورزانه اسکاری‌ها است که باز هم در زویه ای مرسوم به سمت آثاری بی مایه و با رویکرد سیاسی رفته اند و با همین دیدگاه تقابل گرایانه اسکار با دین و نام کشورهای شرکت کننده، شاهد نادیده گرفته شدن توانایی‌های فنی فیلم «محمد رسول الله(ص)» ساخته مجید مجیدی بوده‌ایم و این در حالی است که این اثر برجسته در اولین حضور بین‌المللی خود در جشنواره الف و معتبر مونترال با تحسین مخاطبان و منتقدان روبرو شده بود.
.jpg)
اما فیلم سوگلی امسال سردمداران اسکار که همان اهالی پشت پرده سینمای هالیوود می باشند، فیلمی در هوای هولوکاستی با نام «پسر شائول» می باشد و اهالی به ظاهر آکادمیک اسکارنشین در رویه‌ای کاملا همراستا با ماهیت سیاست‌ورزانه خود اثری سیاست ورزانه را برگزیده اند که احتمال کسب جایزه بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان امسال را هم دارد. این فیلم مجارستانی ساخته لازلو نمس، کارگردان ۳۸ ساله ای است که فعالیت فیلمسازی‌اش را به عنوان دستیار کارگردان برای فیلم‌های کوتاه و بلند در فرانسه و مجارستان آغاز کرد و پس از ساخت اولین فیلم کوتاه ۳۵ میلی متری با عنوان «با کمی صبر» برای تحصیل کارگردانی به نیویورک نقل مکان کرد. او از دستیاران بلاتار، کارگردان مطرح مجاری است و از این رو آثارش برگرفته از ریتمی کند و به شکل سکانس پلان می باشد.
فیلم «پسر شائول» به دنبال آن است تا از زاویه‌ای متمایز به مساله هولوکاست و داستان‌های اردوگاه مرگ آشویتس بپردازد و با توجه به جایگاه یهودیت در این ماجرا و نیز حضور صهیونیست‌ها در بدنه سینمای قدرت‌طلبانه امروز جهان، باید حساب مجزایی برای این فیلم باز کرد! شائول در این فیلم به عنوان راوی و هدایت‌گر داستان به دنبال آن است تا در میان اجساد بسیار، جنازه کودکی را که ادعا می کند پسر اوست از دست ماموران نازی عبور داده و طبق تشریفات مذهبی دین یهود دفن کند و برای این کار دنبال یک خاخام یهودی در میان زندانی‌‌ها می‌‌گردد. تلفیق مذهب و سیاستی که تزریق شده از تفکر غربی است موجب اقبال فیلم «پسر شائول» در جشنواره فیلم کن و دریافت تندیس کالسکه طلایی از جشنواره زاگرب شده و حال در ادامه علاقمندی‌ها در انتظار جایزه اسکار خواهد بود. بدیهی است تمجیدهای بسیاری که از این فیلم شده نه از بابت حمایت از اثری هنری با قابلت‌های فنی بلکه به دلیل توجه به فیلمی در پاسداشت هولوکاست می‌باشد، چنان که روزنامه آلمانی «دی ولت» در مطلبی فیلم را اولین کشف جدی سینما! پس از فیلم هولوکاستی «فهرست شیندلر» ساخته اسپیلبرگ دانست که در سال 1994 جوایز بسیاری از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم و جایزه اسکار بهترین کارگردانی را بدست آورد.
